มันบดทอด

อันนี้เมนูเด็ด คิดเอง ทำเอง กินเอง และอย่อยเอง ที่มาของอาหารจานนี้มีอยู่ว่า ครูใหญ่เอามันฝรั่งมาให้ตั้งแต่ปีที่แล้วสองถุงใหญ่ๆ ต้มก็แล้ว อบก็แล้ว ใส่ข้าวผัดก็แล้ว ก็ยังไม่หมดซะที แถมรากเริ่มงอก เกรงว่ามันจะยึดตู้เย็นเป็นที่ขยายพันธุ์ วันนี้ก็เลยเอามันมาปอก (แค่สามหัว ยังเหลืออีกถุงนึง) ผ่าครึ่ง แล้วต้มจนสุก หลังจากนั้นก็บดให้ละเอียด เติมพริกไทย เกลือ น้ำตาลตามใจฉัน ปั้นเป็นก้อน ชุบแป้งโกกิ ตามด้วยชุบไข่ และสุดท้ายเกล็ดขนมปัง เลียนแบบทอดมันกุ้ง คิดได้ไงก็ไม่รู้ จากนั้นก็ทอดในน้ำมันร้อนๆ น้ำมันต้องท่วมนะ (deep fry) จะได้สุกพร้อมกันทั้งก้อน อันนี้ประสบการณ์มาจากทำทอดมันกุ้งเมื่ออาทิตย์ที่แล้วที่บ้านเด ไม่อยากใส่น้ำมันเยอะ ผลก็คือข้างนอกสุกแต่ข้างในยังไม่สุก พอข้างในสุกข้างนอกก็เกือบไหม้ มันบดทอดวันนี้เลยหน้าตาดูดี กรอบนอกนุ่มใน อยากกินมั่งละซิ

โปรดติดตามเมนูต่อไป ไข่นกกระทา สนองความอยากทำ แต่ไม่รู้ว่าจะหาซื้อแป้งมันได้รึปล่าวนะ

เม็ดขนุน

วันก่อนเดขับรถพาไปซื้อตะไคร้กะข่าที่ asian store เพื่อเอาไปทำต้มยำที่บ้านมันนั่นแหละ (ไปทำอาหารไทยที่บ้านเดเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา 17 ก.พ. อร่อยกันถ้วนหน้า ทั้งแม่ พี่เขย หลาน และภรรยาของน้องเด ทำกับข้าวทั้งหมด 7 อย่าง) เห็นถั่วเขียวซีกก็เลยคว้ามาด้วย กะว่าจะทำถั่วกวนไว้กินซะหน่อย สุดท้ายเราก็เอามันมาทำเม็ดขนุนสนองความอยากทำของเรา ไม่ใช่อยากกินนะ เพราะเรากลัวอ้วน (ตอนนี้หุ่นดีตายหละ...) ยิ่งเป็นของโปรดซะด้วย เหยื่อก็ไม่พ้นน้องเดนะแหละ แถมมันบอกว่าไม่หวานเท่าไหร่หรอก ไว้ครั้งหน้าค่อยทำอีก ครั้งนี้บดถั่วไม่ค่อยละเอียด ที่นึ่งก็ไม่มี apply เอา เอากะทะใส่น้ำ ใส่ถั่วในชามวางลงไป เอาฟอยด์ปิด ไม่อยากต้ม กลัวมีกลิ่นแล้วไม่อร่อย เอาเป็นว่าหน้าตาและรสชาติเหมือนเม็ดขนุนก็ละกัน

ขนมโตเกียว

พักนี้วิญญาณแม่ศรีเรือนเข้าสิง เลยบ้าทำขนม จริงๆ แล้วไม่มีไรทำมากกว่า อ่านหนังสือก็ขี้เกียจมากๆ ทำแลบเหนื่อยมาทั้งวัน จะออกไป shopping ก็โค-ตร หนาว หิมะหนาอีกต่างหาก เดี๋ยวแข็งตาย ก็เลยหาเรื่องทำขนม สูตรก็มาจาก google เว็บไซด์ยอดฮิต ที่มาของขนมโตเกียวเนี่ย เนื่องมาจากคุณเดเพื่อนรัก ฝากผงสำหรับทำสังขยาใบเตยแบบสำเร็จรูปไปให้เพื่อนเรา เพราะมันเผลอเอ่ยปากว่าจะเอามาให้ ทั้งๆ ที่มันสุดแสนจะงก แต่เราเกิดปิ๊งไอเดีย ทำสังขยาทาขนมปังมันเด็กไป อย่างเราต้องไฮโซหน่อย เลยขอมันมาทำไส้ขนมโตเกียว (ให้มันกินนั่นแหละ) มันเลยยอมให้เรา แล้วจะเอามาให้เพื่อนใหม่อีกซอง สุดท้ายเพื่อนเราก็ไม่ได้ มันเอามาให้อีกซอง แต่ให้เรานะ ส่วนตัวแป้งก็อาศัยความสามารถพิเศษของเราเอง หลังจากได้สูตรมาจาก google แต่เนื่องจากไส้มีนิดเดียวเอง ไม่พอกะแป้ง เราก็เลยทำไส้ครีมเอง สูตรจาก google เจ้าเก่า ที่นี่ทำเสร็จเอาไปไหนดีหละ (ก็เราชอบกินซะที่ไหน ทั้งๆ ที่มันอร่อยมากเลย โดยเฉพาะตัวแป้ง ส่วนไส้หวานไปนิด แต่ฝาหรั่งแถวนี้ชอบ) สุดท้ายก็ได้เหยื่อ เพื่อนๆ ที่ตึกใหม่ ครูใหญ่ เด และโจแอน เป็นอันว่าฝาหรั่งแถวนี้มีบุญได้กินขนมโตเกียวกันถ้วนหน้า น่าฉงฉานคนไทยแถวศุภาลัยออร์คิด กะแถวเคหะชุมชนมหาชัย ไม่มีบุญได้กินขนมอย่อยๆ ขี้มือเรา อิอิ.....

น้ำแข็งงอก น้ำแข็งย้อย

ไม่คิดว่าจะได้มีบุญเห็นน้ำแข็งงอก น้ำแข็งย้อย (ตั้งชื่อเอง) อิอิ ก็เมืองไทยมีซะที่ไหน จะมีก็แต่หินงอกหินย้อยแถมกลิ่นขี้ค้างคาว จริงๆ ไม่มีไรหรอกเห็นมันสวยดีก็เลยถ่ายรูปมาไว้ดูเล่น เห็นได้ทั่วไปทุกหลังคา แต่น่ากลัวเหมือนกันอย่างน้ำแข็งย้อยเนี่ย วันดีคืนดีมันก็ตกลงมาทั้งแท่ง ถ้าปักหัว ก็เลือดออกได้เหมือนกันนะเนี่ย เพราะบางแท่งใหญ่มาก ตอนนี้มันก็ทำให้เราตกใจอยู่เรื่อยๆ เพราะมันเริ่มตกลงมาเรื่อยๆ

ส่วนน้ำแข็งงอก (หิมะ) ก็อย่างที่เห็น งอกบนหลังคารถกะบนพื้น แค่หิมะตกติดต่อกันสองวัน ก็หนาอย่างที่เห็น (นี่ขนาดไม่หนาเท่าไหร่เพราะปลิวไปกับกระแสลมบ้างแล้ว) วันไหนที่หนามากๆ กว่าจะเดินถึงโรงเรียนก็หอบเหมือนกัน อย่างว่าแหละ คนมันแก่แล้วอ่ะ