Computer Games October 25, 2008

กิจกรรมของเด็กสองคน แพทกะเทร็นท์เมื่อวันเสาร์ มันนั่งเล่นเกมส์กันตั้งแต่บ่ายสองโมงจนถึงสี่ทุ่ม สนุกกันอยู่สองคน ส่วนเราทำงานมั่งหลับมั่ง มันก็ยังมันส์กันไม่เลิก จริงๆ แล้ววันนี้เรากะว่าจะนั่งทำงานที่บ้าน เย็นๆ จะออกไปช้อปปิ้ง แพทมันไม่ยอมบอกว่าเราทำอาหารให้แล้วไม่ไปด้วยได้ไง วันนี้เราทำขนมปังหน้าหมู ก็บอกเคธี่กะเทร็นท์ไว้ตั้งแต่วันก่อนว่าจะทำให้กิน ส่วนแพทกินไปหลายรอบแล้ว แล้วก็แถมขนมโตเกียวไส้ครีม ที่เราไม่อยากไปด้วยก็รู้อยู่แล้วว่าถ้าเรานั่งทำงานอย่างเดียวเราก็เบื่อต้องหาอย่างอื่นทำ ถ้าไปอพาร์ตเมนต์มันก็ทำอะไรไม่ได้ แล้วก็จริงๆ เราทำงานได้สักพักเราก็เริ่มเบื่อ จะไปไหนจะทำอะไรก็ไม่ได้ นี่ถ้าเราไม่บอกว่าเราอยากกลับบ้านแล้ว มันก็คงยังไม่เลิกเล่น นี่ขนาดแพทจะมีสอบวันพุธนะเนี่ย มันบอกว่าจะเริ่มอ่านหนังสือวันอาทิตย์ แล้วก็ทำท่ารู้สึกผิดนิดหน่อยที่เล่นเกมส์ทั้งวัน ส่วนเราก็ต้องคุยกะหัวหน้าวันอังคาร ยังแทบไม่ได้ทำอะไรเหมือนกัน ก็เบื่อหัวหน้านี่นา......ยิ่งย้อนกลับไปคิดถึงเรื่องที่แกส่งงานเราช้า แล้วน่าเจ็บใจ เพราะแกรู้ว่าถ้างานเราได้ตีพิมพ์เร็วเราก็จะกลับเมืองไทยเร็ว ถ้าเรากลับก็ไม่มีใครทำงานให้แก เพราะตอนนี้มีแต่เราคนเดียวที่ทำงานทุกอย่างให้แกโดยเฉพาะงานที่ทำร่วมกับอีกแลบนึง แล้วก็อ้างว่าเรามีชื่ออยู่ในเปเปอร์นั้นด้วย ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราเกลียดที่สุด แกก็รู้อยู่แล้วว่าเราไม่เคยปฏิเสธไม่ว่าแกจะให้เราทำอะไร แกก็เลยรั้งเราไว้ให้ทำงานให้แกนานที่สุด นี่ไม่ใช่เราคนเดียวนะที่คิดแบบนี้ลอเรลก็คิดแบบเดียวกัน ลอเรลเป็นคนคิดก่อนด้วยซ้ำ ถ้าเป็นเหตุผลนั้นจริงๆ หัวหน้าเราก็เห็นแก่ตัวมากๆ